Om heel eerlijk te zijn was mijn eerste keuze geneeskunde. Ik werd uitgeloot voor geneeskunde, maar ik wilde geen tussenjaar nemen. Daarom besloot ik in Italië industriële scheikunde te gaan studeren. Ik heb scheikunde gestudeerd, omdat ik het leuk vond, al haalde ik voor dit vak niet per se uitstekende cijfers. Maar ik vind het een heel leuk en interessant vak, want scheikunde is overal. In de keuken, schoonmaakmiddelen, cosmetica, geneesmiddelen, kleding; alles heeft met scheikunde te maken. Levende wezens op zich zijn scheikundemachines.
Ik ben in Italië geboren, maar naar Nederland verhuisd toen ik een baby was. Ik wilde in Italië studeren om de cultuur van dichtbij te ervaren. Ik ging daarom naar Turijn. Het was leuk om daar te wonen. Alleen de manier van lesgeven was heel anders. Ik moest bijvoorbeeld een mondeling examen afnemen voor al mijn medestudenten. Ik liep helaas vertraging op en maakte de keuze om terug naar Nederland te keren en mijn studiepunten uit Italië om te zetten in het Nederlandse systeem. Toen ben ik ingestroomd in de studie Molecular Science and Technology in Leiden.
Molecular Science and Technology combineert scheikunde en technologie. Hierdoor houd je een vrij brede keuze: je kan nog kiezen voor de technologische kant (de fabriek-kant) in Delft of juist meer de ‘pure’ scheikunde, zoals in Leiden bijvoorbeeld. Pure scheikunde is gericht op laboratoriumwerk, onderzoek, de microscopische wereld. Dit kan je, tijdens de studie en ook met de master, zelfs combineren met biologische scheikunde en de bio-tech kant. Je kan daar dus meerdere kanten mee op.
Mijn carrière is anders verlopen dan ik had gedacht. Ik behaalde mijn bachelor in Nederland en daarna besloot ik te gaan werken bij Akzo Nobel (verf- en lakfabrikant). Daar deed ik een aantal jaar werkervaring op in een Research and Development (R&D) afdeling voor verf. Toch besloot ik een master te gaan doen, maar wel in combinatie met werk. Niet veel universiteiten bieden een parttime studie aan, behalve de UVA en de VU. Ik combineerde mijn werk met de master Chemistry Analytical Sciences.
Na vijf jaar bij Akzo Nobel wilde ik iets anders proberen. Ik had alles afgerond van mijn master behalve mijn literatuurstudie. Toen ben ik bij Swapfiets gaan werken als leidinggevende in de vestiging in Leiden. Puur omdat ik Swapfiets een tof product vond en ik iets heel anders wilde ervaren dan de zakelijke, corporate, wereld van Akzo Nobel.
Het was heel spannend. In Leiden moest de cultuur van de vestiging veranderen en dat was heel uitdagend en leuk. Ik wilde het people management ervaren. Verantwoordelijk zijn en zorgen voor anderen, dat was iets dat mij aansprak. Wat ik meenam uit scheikunde was de orde. Niet zozeer de orde aan de kant van de mens, maar het netjes houden van de winkel en de werkplaats. Uit het lab nam ik mee dat alles netjes moet blijven en er zo zorgvuldig mogelijk gewerkt moet worden, zodat men goed aan het werk kan (blijven).
Na anderhalf jaar besloot ik toch terug te gaan naar scheikunde. Ik mistte de inhoudelijke chemie en ik had tijd nodig om mijn literatuurstudie af te ronden. Ik gaf een jaar les op een middelbare school. Dat vond ik heel leuk, maar het was uiteindelijk niet te combineren met het afronden van de master. Ik besloot mij te richten op het behalen van de master en werk nu bij Royal HaskoningDHV.
Mijn werk is heel breed. Ik ben adviseur voor het werkveld emissies naar de lucht. Dat betekent dat ik (industriële) bedrijven help om duurzamer en schoner te werken. Dit betekent dat wij verschillende onderzoeken uitvoeren, zoals geur, luchtkwaliteit en stikstofdepositie, die bedrijven moeten doen om vergunningen te krijgen. Wij geven hierover advies. Als adviseur werk ik niet alleen voor één bedrijf, maar voor meerdere bedrijven. Dat is ontzettend leuk, want je ziet hoe ieder bedrijf anders is. Bedrijven hebben misschien dezelfde hulpvraag, maar gaandeweg kom je vaak op een andere uitkomst. Er is heel veel variatie en dat maakt het leuk.
Ik werk bijvoorbeeld voor een tankopslagbedrijf waar we een vermijdings- en reductieprogramma uitvoeren voor zeer zorgwekkende stoffen. Dat houdt in dat een tankopslagbedrijf verschillende stoffen in tanks opslaat. Dat zijn vaak verschillende tankparken en dat kan heel groot zijn. Ik doe een inventarisatie van welke stoffen er zich op het terrein bevinden. Ik kijk naar de tanks en ook naar andere emissiepunten. Dat zijn de punten waar een stof vrijkomt in de lucht, bijvoorbeeld een schoorsteen of bij transport. Wij inventariseren alle emissiepunten en kijken welke stoffen eruit komen. Zijn die zeer zorgwekkend? Als dat zo is, dan kijken we hoeveel eruit komt. Overschrijdt het een grens die is vastgesteld? Dat toetsen we aan bepaalde wetgeving en bij overschrijding kijken we naar mogelijke oplossingen. Zo adviseren en helpen wij onze klanten om hun emissies te reduceren. Het werk combineert dus scheikunde met natuurkunde en rechten.
Als consultant ervaar ik veel vrijheid in het kiezen van projecten. Ik kan kiezen welke projecten ik ga doen en dat is niet overal mogelijk. Een ander voordeel is dat ik veel mensen leer kennen. Er wordt veel nadruk gelegd op netwerken en jezelf laten zien. Iedereen is benaderbaar, je mag iedereen bellen of mailen ongeacht het niveau.
Er zijn mogelijkheden om te reizen en nieuwe omgevingen te zien, want we helpen veel klanten in Nederland, maar ook in het buitenland. We hebben bijvoorbeeld een afdeling in Indonesië. Binnen het bedrijf kan je naar andere landen gaan en daar werken. Ook binnen Nederland vind ik het leuk om te reizen naar klanten, want dan kom je op verschillende plekken.
Een nadeel is wel dat het chaotisch kan worden. Vooral in drukke perioden met aanvragen word je overspoeld met vragen en projecten. Je moet leren nee zeggen en dat kan moeilijk zijn.
Het is best lang geleden dat ik afstudeerde. De markt is erg competitief. Nu zijn er (gelukkig) banen genoeg. Een baan vinden is zeker haalbaar, je kan dit zelf doen door op vacatures te solliciteren, maar er zijn platforms voor die helpen. Ik ben zelf bij Akzo Nobel beland door op een vacature te reageren op hun website, maar je kan bijvoorbeeld ook via een detacheringsbedrijf bij bedrijven gaan werken!
Ik denk dat het best lastig kan zijn om op je 18e te weten wat je wilt worden, of wat je überhaupt wil in het leven. Ook als je wordt uitgeloot adviseer ik zeker om een tussenjaar te nemen (of twee!). Hierdoor weet je duidelijker welke richting je wil opgaan. Ga ergens snuffelen! Zoek uit of wat je wil haalbaar is, of heb je het beroep te idealistisch in gedachte gemaakt? Kijk kritisch naar wat de markt en de toekomst biedt. Is studeren wat voor mij? Wat je ook beslist, ga vooral een dag meelopen!
