Ik wilde vroeger verschillende dingen worden. Ik wilde journalist worden, maar volgens mij kwam dit meer door de film Superman. Ook was ik activistisch; ik was lid van Greenpeace. En tijdens de middelbare school wilde ik naar de toneelschool. Ik deed een vooropleiding en audities, maar ze vonden dat ik meer levenservaring op moest doen. Toen ben ik gaan reizen door Zuid-Amerika.
Ik heb niet alleen wiskunde gestudeerd. Na mijn reis ging ik in Utrecht taal- en cultuurstudies studeren. Over die keuze had ik zeer kort nagedacht; ik las erover in een studiefolder. De studie vond ik tegenvallen, want ik was eigenlijk vooral boeken aan het lezen. Ik miste de uitdaging en de exacte vakken waar ik zo goed in was op de middelbare school. Dus toen schreef ik mij ook in voor wiskunde.
Wiskunde was totaal anders natuurlijk. Anders dan de andere studie was ik er echt veertig uur per week mee bezig. Ik moest veel opdrachten maken en naar de colleges. Met wiskunde ben je veel bewijzen aan het maken, dus veel aan het doen en oefenen. Dit doe je bijna nooit alleen, maar altijd samen met andere studenten. Want samen kom je er makkelijker uit. Dus daarom vond ik wiskunde ook socialer en leuker; je werkt veel samen met je medestudenten.
Ik vond de bachelor wiskunde zo leuk, dat ik ook startte aan de master. Ik leerde met wiskunde echt nieuwe, uitdagende dingen. ‘Dat komt later vast van toepassing,’ dacht ik zo. Ik deed een gedeeld masterprogramma met de Universiteit Utrecht, Leiden en Amsterdam. Mijn hoofdrichting was financiële wiskunde. Dat ging bijvoorbeeld over wiskundige formules achter het beprijzen van aandelenopties.
Na mijn studie ben ik als strategieconsultant gaan werken bij McKinsey, een consultancykantoor. Daar werkten veel mensen met een exacte achtergrond, dus veel natuurkundigen en wiskundigen. We werkten voor grote bedrijven aan zeer complexe problemen. Maar al vrij snel voelde ik aan dat strategieconsultancy niet iets voor mij was. Ik was te ondernemend om in een groot bedrijf te werken; ik had allerlei ideeën waar geen ruimte voor was. Ook vond ik het lastig dat ik niet direct bijdroeg aan een betere wereld. Als strategieconsultant hielp ik soms gewoonweg een bedrijf met meer geld verdienen. Dat was niet heel inspirerend.
Ik maakte een fietstocht door Azië en fietste door veel landbouwgebied. Daar zag ik boeren die harmonieus met de natuur leefden, maar ook boeren die veel pesticiden gebruikten en de grond uitputten. ‘Is er een businesscase voor boeren om op een duurzame, gezonde manier te werken?’. Met dat idee ging ik aan de slag.
Als wiskundige wist ik niets van landbouw, ecologie of boeren. Dus ik moest samenwerken met mensen die daar wel iets van weten. Ik kwam terecht bij een stichting (ngo) in Zuid-Afrika die samen met geitenboeren werkte aan gedegradeerd land (land dat de vruchtbaarheid en economische waarde verliest). Samen met de boeren en de stichting zocht ik een oplossing. De boeren gingen gedeeltelijk lavendel en rozemarijn verbouwen en de stichting zette een fabriek op. Hier werden essentiële oliën gemaakt als een nieuwe inkomstenbron voor de boeren.
Met Grounded willen we ervoor zorgen dat boeren geprikkeld worden om aan regeneratieve landbouw te doen. Dat is landbouw waar de boer samenwerkt met de natuur in plaats van tegen de natuur. Grounded doet dit door te investeren in fabrieken en bedrijven waar landbouwproducten, zoals thee, specerijen of koffie worden verwerkt. De boeren die de producten leveren werken allemaal met regeneratieve landbouw. Wij kopen deze producten bij hen op en verkopen ze wereldwijd tegen een premie. De winst delen we met de boeren. Hierdoor geven wij hen een reden om op een duurzame manier te boeren. We werken intussen met boeren in Zambia, Oeganda, Zuid-Afrika en Kenia!
Grounded is ontzettend gegroeid. Als je een bedrijf opzet doe je van alles zelf én tegelijk: van geld ophalen tot boekhouding tot werken met boeren. Maar nu is het bedrijf gegroeid en ben ik sinds twee jaar weer woon- en werkzaam in Nederland. Mijn titel is ‘Managing Director’, wat betekent dat ik samen met mijn compagnon het overzicht behoudt over het hele bedrijf. Wij zijn er verantwoordelijk voor dat het bedrijf kan blijven bestaan én groeien. We bepalen de strategie en zorgen dat er geld is voor de plannen. Dit betekent dat ik veel contact heb met investeerders en dat ik werk aan businessplannen – manieren om geld te kunnen verdienen en winst te maken.
Elementen van mijn studie zitten vooral aan de financiële, cijfermatige kant van mijn werk: goede strategiebepaling en businessmodellen maken. Maar ook gebruik ik veel het logisch nadenken uit wiskunde. Bij wiskunde heb ik geleerd veel informatie te structureren. Bij strategiebepaling moet ik vaak uit allerlei verschillende punten informatie verzamelen. Ik lees, ik reken, ik spreek met mensen, ik observeer… Dat moet ik allemaal verwerken tot logische informatie en op een behapbare manier presenteren aan het team of aan investeerders. Wiskunde heeft mij hierin getraind.
Ook train je met wiskunde je focus. Hierdoor kan je lang en geconcentreerd aan een probleem werken. Je kan niet in twee tellen een probleem oplossen. Daar zit je soms urenlang aan te werken. In een wereld waarin je snel wordt afgeleid, door sociale media bijvoorbeeld, is deze training en hoog concentratievermogen heel waardevol.
Ja! Destijds stond ik er niet heel erg bij stil, maar ik denk dat je met wiskunde op heel veel plekken terecht kan komen. Misschien zou je dit niet denken, want ik dacht ook eerst dat je dan een wetenschapper of leraar wordt. Rolmodellen in wiskunde zijn misschien niet zo representatief; mijn leraar wiskunde was dat tenminste niet. Maar heel veel bedrijven en organisaties willen je aannemen als je wiskunde hebt gestudeerd. Ze zien dat je iemand bent die hard kan werken en logisch nadenkt. En er zijn hele toffe banen die je specifiek met wiskunde kan doen, zoals cryptobeveiliging – codering geven aan een boodschap die niemand kan ontcijferen. Dat soort wiskunde is heel belangrijk voor bedrijven of voor staten.
Wees niet bang om te switchen! Je kan altijd verder kijken als je een studie hebt gekozen die je misschien toch niet zo goed ligt. Ga met studenten in gesprek, want zij kunnen je wegwijs maken in wat je kan doen. Je leert daar veel meer van dan van een foldertje.
En als je goed bent in een bètavak, en je vindt het leuk, dan raad ik je aan om een bètastudie te gaan doen. Dat zijn gewoon hele leuke studies en je hebt er heel veel baanmogelijkheden mee. Andersom is het lastiger. Je kunt minder makkelijk met een alfastudie een bètavak doen.
