Ik ben Ksenia, ik ben half Russisch, half Bulgaars en ik ben 23 jaar oud. Ik woon in Delft omdat ik, na het behalen van mijn bachelor diploma in Rusland, aan de Technische Universiteit Delft mijn master ben gestart. Voor mijn bachelor heb ik gestudeerd aan de faculteit van Toegepaste Wiskunde en Controle in Rusland. Na mijn bachelor wilde ik mijn kennis verder uitbreiden in wiskunde. Voor mijn master ben ik gaan kijken naar universiteiten in Europa. Ik keek enerzijds naar de kwaliteit van de universiteit en anderzijds naar de cultuur in het land. Op basis van verhalen van anderen zag ik de Nederlandse cultuur als zeer open minded en de mensen als vriendelijk. Daarom ben ik in Nederland gaan studeren voor mijn master. Nadat ik mijn master had afgerond, besloot ik in Delft een PhD te doen. Daarom blijf ik tenminste nog een paar jaar in Nederland.
Toen ik 12 jaar oud was, werd het al snel duidelijk dat ik wiskunde heel snel begreep en het oplossen van complexe sommen leuk vond. Ik zag dat mijn medestudenten er meer moeite mee hadden, terwijl het voor mij meer als een spelletje voelde. Ik koos daarom voor een technische middelbare school, waar de focus lag op wiskunde en natuurkunde. Zo is mijn wiskundige pad begonnen.
In de eindexamenklassen kozen veel van mijn vrienden voor een van de beste technische universiteiten in Rusland: Moscow Instutiute of Physics and Technology. Bovendien kwamen twee van mijn natuurkundeleraren daar vandaan. Dus mijn studiekeuze was best makkelijk. Het werd mijn doel om naar dezelfde universiteit te gaan en dat is mij gelukt.
Sinds oktober 2023 ben ik gestart met mijn PhD en dit staat voor Doctor of Philosophy. Dat heeft trouwens niets met filosofie te maken. Een andere naam voor een PhD’er is “promovendus” omdat het onderzoek wat je doet promotieonderzoek heet. Dit onderzoek is een onafhankelijk onderzoek dat drie, vier of soms meerdere jaren duurt. Je werkt samen met één of meerdere begeleiders (professoren) vanuit de universiteit. Aan de ene kant werk je onafhankelijk aan je onderzoek. Aan de andere kant kan je allerlei zaken of taken bespreken met je begeleider. Je begeleider heeft meer ervaring, kan een andere mening of een ander perspectief bieden, of kan je corrigeren als je de verkeerde kant op lijkt te gaan.
Een gemiddelde dag start rond 9 en 10 uur in de ochtend op het kantoor. Als PhD-onderzoeker werk je dagelijks aan je eigen onderzoek. Twee keer per week zit ik samen met mijn begeleider om mijn taken te bespreken en problemen op te lossen, zoals problemen in de wiskundige formules en programmeercodes. Daarnaast assisteer je als PhD-onderzoeker in het onderwijs. Ik kijk opdrachten van studenten na, of ik leid een werkgroep waar bachelor- of masterstudenten vragen kunnen stellen. Tot slot volg je als PhD-onderzoeker een ‘graduate school’, waar je cursussen voor soft-skills volgt (zoals leiderschap), maar ook verdiepende cursussen in het verlengde van je onderzoek.
Mijn PhD onderzoek is een mix van wiskunde en geneeskunde. In een eerder onderzoek, waar mijn onderzoek een vervolg op is, is een MRI-scanner ontworpen door onderzoekers van de Universiteit Leiden, TU Delft en een groep wetenschappers uit de Verenigde Staten en Uganda. MRI is een scanner om objecten in ons lichaam te identificeren, door de hersenen, botten of spierweefsel te scannen. In het project willen we een low-field (minder sterke magneet) en low cost (goedkope) MRI-scanner ontwikkelen om mensen in middel- of lageloonlanden toegang te geven tot medische apparatuur. Als je bijvoorbeeld naar de statistieken kijkt, waren er slechts 2 of 3 scanners in heel Uganda. En die enkele scanners waren alleen toegankelijk in privéklinieken. Er waren geen MRI-scanners in openbare ziekenhuizen. Dus als we ons doel halen hopen we dat miljoenen mensen eindelijk toegang krijgen tot de apparatuur.
Het project is belangrijk, omdat we zullen zien of de kwaliteit van medische hulp significant stijgt voor mensen in landen met een laag- of middeninkomen.
Als je een MRI-scan maakt, krijg je een afbeelding. In dit project werken we met een low-cost en low-field MRI-scanner. De afbeeldingen die uit de scan komen, zijn daarom van minder goede kwaliteit. Wij verbeteren de kwaliteit van deze afbeeldingen (scherper maken en ruis verwijderen) door wiskunde te gebruiken. Afbeeldingen en foto’s bestaan uit pixels. Deze pixels zetten wij om naar getallen zodat we wiskundige formules erop kunnen toepassen. Met deze wiskundige formules zorgen we ervoor dat de afbeeldingen sterk in kwaliteit verbeteren.
Toen ik een project voor mijn masteronderzoek zocht, zei mijn begeleider meteen: ‘Als je het leuk vindt, kunnen we doorgaan met een PhD en nog grotere doelen bereiken’. Toen ben ik erover gaan nadenken en kreeg ik steeds meer interesse in het project en het onderwerp. Bovendien vond ik het onderzoek voor mijn masterscriptie (eindonderzoek) erg leuk om te doen. Dit is een goede graadmeter om te bepalen of PhD iets voor jou is. Uiteindelijk was het dus een makkelijke keuze voor mij.
Ik heb nog drie jaar om onderzoek te doen, dus ik heb nog tijd om te bedenken wat ik wil na mijn PhD. Als ik doorga in de wetenschap dan is de volgende stap voor mij een postdoc (onderzoek na je PhD). Als postdoc ben je ook een onderzoeker, maar dan heb je meer ervaring en kan je PhD-onderzoeker en masterstudenten begeleiden. Uiteindelijk kan je doorgroeien naar de functie van hoogleraar (professor). Sommige mensen gaan na hun PhD-onderzoek alsnog in het bedrijfsleven of in het onderzoek werken. Omdat je op een hoog niveau onderzoek hebt gedaan, worden je vaardigheden ontzettend gewaardeerd en heb je uitstekende papieren voor een baan.
